- döyükmüş
- f. sif. Çaşmış, özünü itirmiş, çaşıb qalmış, mat qalmış. O, içəri girdi, döyükmüş gözləri ilə dükanın içindəkilərə baxdı. M. Hüs.. . . Qulam döyükmüş z. halda ətrafına baxınıb soruşdu. Ə. Ə.. Camaat hamısı döyükmüş z. halda birbirinə baxırdı. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.